شعر حسنی ورژن جدید

ﺣﺴﻨﯽ ﻧﮕﻮ ﺟﻮﻭﻥ ﺑﮕﻮ
ﻋﻼﻑ ﻭ ﭼﺶ ﭼﺮﻭﻥ ﺑﮕﻮ
ﻣﻮﯼ ﮊﻟﯽ، ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺭﺍﺯ، ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ

ﺣﺴﻨﯽ ﻧﮕﻮ ﺟﻮﻭﻥ ﺑﮕﻮ
ﻋﻼﻑ ﻭ ﭼﺶ ﭼﺮﻭﻥ ﺑﮕﻮ
ﻣﻮﯼ ﮊﻟﯽ، ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺭﺍﺯ، ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ
ﻧﻪ ﺳﯿﻤﺎ ﺟﻮﻥ، ﻧﻪ ﺭﻋﻨﺎ ﺟﻮﻥ
ﻧﻪ ﻧﺎﺯﯼ ﻭ ﭘﺮﯾﺴﺎ ﺟﻮﻥ
هیچ‌کس باهاش رفیق نبود
ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﯼ ﮐﺎﻓﯽﺷﺎﭖ
ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺸﻘﺎﺏ
ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯽﮔﻔﺖ: ﺣﺴﻨﯽ ﻣﯽﺭﯼ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ؟
 ﻧﻪ ﻧﻤﯽﺭﻡ، ﻧﻪ ﻧﻤﯽﺭﻡ

ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺩﻝ ﻣﯽﺑﺎﺯﯼ؟!
ﻧﻪ ﻧﻤﯽﺩﻡ ﻧﻪ ﻧﻤﯽﺩﻡ
ﮔﻞ ﭘﺮﯼ ﺟﻮﻥ ﺑﺎ ﺯﺍﻧﺘﯿﺎ
ﻭﯾﺒﺮﻩ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪﻫﺎ
ﮔﻠﯿﻪ ﭼﺮﺍ ﻭﯾﺒﺮﻩ می‌ری؟
ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻡ ﺑﻪ ﺳﻠﻤﻮﻧﯽ
ﮐﻪ ﺷﺐ ﺑﺮﻡ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ
ﮔﻠﯽ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺑﺎ ﺯﺍﻧﺘﯿﺎﯼ ﻧﻘﻄﻪ ﭼﯿﻦ
ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻮﺍﺭﯼ ﻣﯽﺩﯼ؟!
ﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺩﻡ
ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯽﺩﯼ؟
ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﻗﺸﻨﮕﻢ، ﺩﺭﺱ ﺧﻮﻧﻢ ﻭ ﺯﺭﻧﮕﻢ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﭼﯽ؟
ﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻧﻪ ﻣﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻓﻘﻂ ﻫﺰﺍﺭ ﺧﯿﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ
ﻣﻮﯼ ﮊﻟﯽ، ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺭﺍﺯ، ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ
ﺩﺭ ﻭﺍﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﯾﭽﻪ
ﺑﺎ ﻧﺎﺯ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪ
ﭘﺮﯼ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ، ﺗﭙﻞ ﻣﭙﻮﻟﻮ، ﻣﯿﺎﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ؟
ﻣﺎﻣﺎﻥ ﭘﺮﯼ، ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻ
ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﺍ
ﺩﺍﺩ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻭی! ﺑﯽﺣﯿﺎ
ﺑﺮﻭ ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻮﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﺍ
ﺩﺧﺘﺮ ﺭﯾﺰﻩ ﻣﯿﺰﻩ
ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻓﺮﺯ ﻭ ﺗﯿﺰﻩ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﭼﯽ؟
ﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻧﻪ ﻣﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻓﻘﻂ ﻫﺰﺍﺭ ﺧﯿﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ
ﻣﻮﯼ ﮊﻟﯽ، ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺭﺍﺯ، ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ
ﻧﺎﺯﯼ ﺍﻭﻣﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺨﺮ
ﺗﻮ ﭘﻮﭘﮑﯽ ﯾﺎ ﻧﺎﺯﯼ؟
ﻣﻦ ﻧﺎﺯﯼ ﺟﻮﺍﻧﻢ
ﻣﯿﺎﯼ ﺑﺮﯾﻢ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ؟
ﻧﻪ ﺟﺎﻧﻢ
ﭼﺮﺍ نمیای؟
ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻏﺮﻭﺏ
ﭘﺎﯾﯿﻦ، ﺑﺎﻻ، ﺷﻤﺎﻝ، ﺟﻨﻮﺏ، ﺩﻧﺒﺎﻝ ﯾﮏ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺏ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﭼﯽ؟
ﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻧﻪ ﻣﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﻓﻘﻂ ﻫﺰﺍﺭ ﺧﯿﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ
ﻣﻮﯼ ﮊﻟﯽ، ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺭﺍﺯ، ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ ﻭﺍﻩ
ﺣﺴﻨﯽ ﯾﻬﻮ ﻣﺜﻪ ﺟﺖ
ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﮐﺎﻓﯽﻧﺖ
ﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﻮ ﭼﺖ ﺭﻭﻡ
ﮔﭙﯿﺪ ﺑﺎ ﺻﺪﺗﺎ ﺧﺎﻧﻮﻡ!
ﻫﯿﺸﮑﯽ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟
ﭼﯽ ﮐﺎﺭﻩﺍﯼ ﭼﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟
ﺗﻮ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ
ﻋﻼﻓﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯﯼ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﻮﻧﻪ
ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ
ﺑﺎﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: ﺣﺴﻨﯽ ﺑﺮﺍﺕ ﺯﻥ ﺑﮕﯿﺮﻡ؟
آﺭﻩ ﻣﯽﺧﻮﺍﻡ آﺭﻩ می‌خوام
ﭼﺎﻫﺎﺭﺗﺎ ﺷﺮﻋاً ﺑﮕﯿﺮﻡ؟
آﺭﻩ ﻣﯽﺧﻮﺍﻡ آﺭﻩ می‌خوام
ﺣﺴﻨﯽ ﺍﻭﻣﺪ ﻣﻮﻫﺎﺷﻮ
ﯾﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺑﺮﻭﻫﺎﺷﻮ
ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﯾﺲ ﮐﺮﺩ
ﺭﻓﺖ ﻭ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪ ﻓﯿﺲ ﮐﺮﺩ
ﯾﻪ ﺯﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺷﺪ
ﺯﯼﺫﯼ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻭﻣﺎﺩ ﺷﺪ