شب یلدا همیشه جاودانی است / زمستان را بهار زندگانی است
شب یلدا شب فر و کیان است / نشان از سنت ایرانیان است
محفل آریاییتان طلایی ، دلهایتان دریایی ، شادیهایتان یلدایی ، پیشاپیش مبارک باد این شب اهورایی
روی گل شما به سرخی انار
شب یلدا شب بزم و سرور است / شبی طولانی و غمها بدور است
شباهنگام تا وقت سحرگاه / بساط خنده و شادی چه جوراست
یلدا مبارک
شب یلدا شد و میلاد خوش ایزد مهر / زایش نور از این ظلمت تاریک سپهر
شب یلدا شد و بر سفره دل باده عشق / رخ معشوقه و مدهوشی دلداه عشق
شب یلدایتان پرستاره و پر خاطره باد
هر چه از روشنی و سرخی داریم برداریم کنار هم بنشیینیم و بگذاریم که دوستی ها سدی باشند در برابر تاریکی ها
یلدایتان رویایی
روزهایتان پر فروغ
شبهایتان ستاره باران!
میان دوستان افتاده ای تک / رخت هندونه ،زلفت عین پشمک!
برایت می زنم اینک پیامک / شب یلدای تو ای گل! مبارک!
زل میزنم به اینهمه یلدای ناتمام…
حل میشوم تمام تو را توی هیچکس…
حافظ دوباره گفته نمی آیی بی دلیل…
بغضی شکسته تر شده حالا نفس … نفس …
چند قدم مانده به یلدا
به شبی خاطره انگیز و بلند
به سفیدی زمستان و اناری که دلش قصه ی یکرنگی است.
یلدایتان پیشاپیش مبارک
گاه که تولد دختری بیگناه مایه ی ننگ تازیان بود، آنگاه که زندگی برای دخترکان عرب ، ساعتی به طول نمی انجامید!!
نياکان ما ،بلندترین شب سال “یلدا” شب زایش میترا الهه ی زن و الهه ی خورشید را شب زنده داری می کردند.